Gesprek met Sara Vrugt en haar Bos van Draad

Sara Vrugt en tweeduizend helpende handen, borduurden een Bos van Draad. Een community project dat daarnaast ook een echt bos oplevert: Geld voor 99.000 bomen is inmiddels gedoneerd aan TreeSisters, die de bomen planten. Later dit jaar worden duizend bomen geplant in Nederland. Deze zomer staat het geborduurde bos in de Laurenskerk en zijn in Gebouw de Heuvel workshops te volgen die erop aanhaken. Een gesprek over het bos en de plek waar het deze zomer mag staan.  

‘Het begint met inspiratie. Het werk van de TreeSisters doet dat met mij. Hun verhaal over de kracht van de natuur neemt me mee. De video van het moment waarop we de 99.000 bomen doneren toont dat mooi. Hun visualisaties raken me. Als we echt beseffen dat we deel zijn van de natuur, gaan we er anders mee om. Ook voor de toekomst van mijn kinderen vind ik dat heel belangrijk. Dat werk wil ik steunen, was direct mijn gedachte. En ja, ik kan borduren en groepen bij elkaar brengen: dus toen kwam er een Bos van Draad’.

‘Daarnaast begint het bij mij ook met zorgen en ergernis: bizar dat je een bos moet handwerken om aandacht te vragen voor de natuur. Dat daar zo achteloos verwoestend mee omgegaan wordt. Zo op de korte termijn gericht. Verontwaardiging daarover drijft mij ook.’  

Als het steunen van TreeSisters de bodem onder dit project is, dan zijn de verhalen van deelnemers aan het project de wortels. ‘Vertellen over hun band met de natuur werkt krachtig’, vertelt Sara. ‘Dat geeft bezieling aan het werk dat ze aan het doen zijn’. Het werkt ook krachtig door in het geborduurde bos, waar die verhalen de wortels vormen. Ook het verhaal van Sara zelf zit erin. Omdat er meer wortels dan verhalen zijn, komt het verhaal over haar eerste klimboom er zelfs tien keer in terug. Steeds anders, dat dan weer wel.

‘De ontmoetingen die het oplevert vind ik ook mooi. Heel verschillende mensen raken tijdens het handwerken aan de praat. Bouwen een band op. Sommigen ook met mij en mijn werk: die doen ook aan andere projecten mee’.

‘Dat het deze zomer in een kerk staat, geeft allerlei gedachten. Ik ben blij dat ik het kan tonen. Ik hoop dat het mensen inspireert. En een kerk is een speciale plek. Al heeft de natuur voor mij geen kerk nodig. Als je met aandacht een libelle bekijkt…

‘Maar kerken zijn ook plaatsen van bezinging en bezinning. En dat is voor mij ook belangrijk. Dus dat maakt het ook mooi dat het daar staat. Voor mij is betrokkenheid belangrijk. Nadenken over de invloed die je hebt op de wereld om je heen. En de kerk staat hartje centrum. Tussen al dat glas en beton. Met zo weinig natuur. Een plek die voor mij hard aanvoelt. Een plek die wel wat aandacht voor de natuur gebruiken.

De woorden van de monnik Thich Nhat Hanh vallen. Naar wat je ook kijkt, je ziet altijd de hele natuur: Kijk naar beton, en je ziet zand, zie je water dan zie je wolken, je ziet kalk en daarin schelpen, je ziet klei dus ook aarde…

Het Bos staat inmiddels in de Laurenskerk. Het is op 6 juli verhuisd vanuit de Hortus Botanicus in Leiden. Sara werkt deze zomer in datzelfde Leiden door. Met het van begin tot einde maken van Leids Saai. Een stof waar Leiden in vroeger tijden beroemd om was. Van schapen scheren tot het keuren van de uiteindelijke stof. Ook hier nodigt ze weer vele handen uit om mee te doen. Wie weet hoe veel mensen dat tot denken stemt over textiel…

Meer weten: https://www.honderdduizendbomen.nl/

Tijdens de tentoonstellingen zijn workshops te volgen in Gebouw De Heuvel

Op de hoogte blijven?